Pavlov's Dog "Pampered Menial" (1975)

Από που να ξεκινήσει κανείς να μιλάει γι'αυτους και τί να πει. Είχα αποφασίσει πως θα είναι από τα πρώτα cd στα οποία θα αναφερθώ αλλά τώρα που ήρθε η ώρα να γράψω γι' αυτούς, ζορίζομαι κομματάκι. Όταν πρωτοσυνάντησα το όνομά τους, κάτι μου σφύριξε πως θα ζήσω μεγάλες στιγμές και έπιασα τη δισκογραφία τους από την αρχή. Πάτησα λοιπόν play στο πρώτο άλμπουμ τους, το Pampered Menial. Και ω! Θεοί. Αν δεν είναι το Julia το πιο ερωτικό κομμάτι που υπάρχει ή έστω ένα από τα ερωτικότερα (και το υποβιβάζει πολύ αυτό το "έστω"), τότε ποιο θα μπορούσε να είναι; Δεν έχει λόγια που δεν έχουν ειπωθεί ξανά, δεν έχει στίχους με πρωτάκουστα νοήματα. Η σπαρακτική φωνή όμως που θ'ακούσεις να λέει "I can't live without your love, Well I can't live without you" θα σε χτυπήσει αλύπητα και θα σε πονέσει.

Εντελώς συμπτωματικά, το δεύτερο αγαπημένο μου τραγούδι, είναι και δεύτερο στο track list. Είναι το Late November, που θα σου πετάει στα μούτρα όλες τις καταστάσεις που δεν μπόρεσες ποτέ να εξηγήσεις και απλά τις άφησες πίσω ελπίζοπντας να τις ξεχάσεις. Το επόμενο ταξίδι θα είναι στο Fast Gun που με το βιολί του θα σε ρίξει στα πατώματα. απ' όπου το ορχηστρικό Preludin θα σε μαζέψει στοργικά. Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό του άλμπουμ θα έχεις πίσω σου ένα φάντασμα, τη φωνή του  David Surkamp που θα σε στοιχειώσει για τα καλά και θα αφήσει μια ηχώ στ'αυτιά σου ακόμα και όταν δεν θα τους ακούς πια. Ακόμα και όταν θα έχεις φύγει από το δωμάτιο, από το σπίτι, από από από..Απολαύστε ανεύθυνα.

Pavlov's Dog  "Pampered Menial" (1975)

Tracklist:

1. Julia

2. Late November

3. Song Dance

4. Fast Gun

5. Natchez Trace

6. Theme From Subway Sue

7. Episode

8. Preludin

9. Of Once and Future Kings

Υπέρτατος Οργασμός:  Χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς φόβο και με πολύ πάθος, το πρώτο λεπτό του τελευταίου τραγουδιού, Of Once and Future Kings.

Bonus Points: Προσκυνούμε ταπεινά με δάκρυ αγαλίασης τη φωνή του David Surkamp.